Mijk Cando

**  Hoe word je als kunstenaar beïnvloed door de omgeving waar je woont?

Sinds ik in Friesland woon, is mij zo vaak gevraagd of ik dan ook het Friese landschap schilder, alsof dat de meest vanzelfsprekende vraag is aan een kunstenaar die in Friesland leeft en werkt. Nee dus, ik schilder niet het Friese landschap en eerlijk gezegd vind ik dat landschap voor mijzelf ook helemaal niet zo uitdagend om te schilderen. 

Ik schilder liever het innerlijke landschap van de ziel, wat voor mij veel interessanter en oneindiger is dan het vlakke weidse Friese landschap. 

Als je uit een stadse omgeving komt, dan geeft natuurlijk die verre horizon een gevoel van ruimte en vrijheid. De wolkenluchten, die altijd anders zijn en zichzelf continu vernieuwen, al die schakeringen in blauw tussen die wolken door, het is een magnifiek schouwspel wat nooit gaat vervelen. 

Alleen is het wat mij betreft een gewetensvraag of je als kunstenaar persé moet nastreven om die weidsheid en die wolkenluchten in verf te vangen. (de afbeelding hieronder komt trouwens wel van een schilderij van mijn hand) 

**  Is Benner wel of niet een schilder van het Friese landschap? 

Toen ik voor het eerst de schilderijen van Benner zag, in museum Belvédère, was ik zwaar onder de indruk, beter kun je het hart van het Friese land en de Friese luchten niet verbeelden. Tegen Benner kan niemand op, wat mij betreft. 

Ik ben zeker geen kenner van alle Nederlandse kunstenaars, weet niet alle weetjes, dus ik dacht in mijn naïviteit dat Benner altijd in Friesland woonde en hier ter plekke die wolkenlucht en Friese horizon naar de levende natuur schilderde.
Tot mijn verbazing begreep ik pas later, dat Benner in Amsterdam woonde en vanuit zijn herinnering en zijn hart die Friese landschappen schilderde. 

Dus je zou kunnen zeggen dat hij uiteindelijk toch ook niet gewoon het landschap schilderde, maar dat hij in Amsterdam de heimwee in zijn hart verbeeldde, het innerlijk landschap van de herinneringen in zijn ziel met grootse gebaren leven inblies

**  Is dat lege landschap van Friesland stiekem in mijn werk doorgedrongen?

Na ruim 10 jaar leven in Friesland, moet ik bekennen dat die leegte in het landschap zeker ook mijn werk heeft beïnvloed. Het landschap is zo verstild, biedt geen enkele frivole versieringen, die leegte neemt bezit van je. 

Ik ga de eenvoud en de rust opzoeken in mijn schilderijen, ik kan steeds minder tegen overbodige uitwijdingen in mijn beeldtaal. Alles moet terug naar de kern, eenvoudig, geen tierelantijnen, het mag wel heftig zijn, zoals de storm die over het vlakke land raast, de wolken die de hemel bestormen, het vuur van de ondergaande zon. Maar geen stadse frutsels, geen overbodige pietluttige details. 

Dat doet het Friese landschap met mij, het kruipt in mijn ziel en creëert leegte, stilte en eenvoud in mijn manier van schilderen en tekenen.
Inspireert dit verhaal je, wil je graag contact houden, schrijf je in voor mijn nieuwsbrief (geen zorgen, uitschrijven is net zo makkelijk als inschrijven)